Czy istnieją przeciwwskazania do All-on-4?

System All-on-4 to jedna z najnowocześniejszych i najbardziej efektywnych metod odbudowy całkowitego uzębienia z wykorzystaniem czterech implantów. Zabieg ten pozwala na szybkie przywrócenie pełnej funkcji żucia oraz estetyki u pacjentów bezzębnych, często już w ciągu jednej doby od wszczepienia implantów. Chociaż metoda ta jest innowacyjna i skuteczna, nie każdy pacjent może z niej skorzystać. W niniejszym artykule omówiono możliwe przeciwwskazania do zastosowania systemu All-on-4, ich charakter oraz znaczenie w kontekście leczenia implantologicznego.

Na czym polega metoda All-on-4?

All-on-4 Gliwice to technika leczenia implantologicznego, w której cztery implanty tytanowe wszczepiane są w strategicznych miejscach szczęki lub żuchwy, aby podtrzymać pełny łuk zębowy – czyli most protetyczny obejmujący 10 do 14 zębów. Dwa tylne implanty są wprowadzane pod kątem, co umożliwia ominięcie zatok szczękowych lub nerwu zębodołowego i często eliminuje konieczność przeprowadzania zabiegów augmentacyjnych (np. podnoszenia zatoki szczękowej lub przeszczepów kości).

Zaletą tej metody jest możliwość natychmiastowego obciążenia implantów, czyli zamocowania tymczasowych zębów już w dniu zabiegu. Dla wielu pacjentów oznacza to szybki powrót do komfortu życia – bez długiego oczekiwania na ostateczną odbudowę protetyczną.

Ogólne warunki kwalifikacji do zabiegu

Choć All-on-4 to metoda dostępna dla szerokiego grona pacjentów, lekarz implantolog zawsze przeprowadza dokładną kwalifikację. Ocenie podlegają:

• stan ogólny zdrowia pacjenta,
• jakość i ilość kości w szczęce lub żuchwie,
• nawyki higieniczne i styl życia,
• ewentualne choroby przewlekłe,
• oczekiwania pacjenta względem leczenia.

Zabieg może być przeprowadzony zarówno u pacjentów całkowicie bezzębnych, jak i tych, u których konieczne jest usunięcie ostatnich zębów z powodu ich złego stanu.

Przeciwwskazania względne i bezwzględne do All-on-4

Podobnie jak w przypadku każdej interwencji chirurgicznej, również metoda All-on-4 ma swoje ograniczenia. Przeciwwskazania można podzielić na dwie grupy: bezwzględne, które całkowicie wykluczają możliwość leczenia, oraz względne, które wymagają wcześniejszego przygotowania pacjenta lub zmodyfikowanego planu leczenia.

Przeciwwskazania bezwzględne:

• Nieunormowana cukrzyca typu 1 lub 2, szczególnie z powikłaniami naczyniowymi.
• Zaawansowana osteoporoza, zwłaszcza leczona bisfosfonianami drogą dożylną.
• Choroby nowotworowe w fazie aktywnej, szczególnie pacjenci po radio- i chemioterapii w obrębie głowy i szyi.
• Ciężkie choroby krwi (np. hemofilia, białaczki).
• Zaburzenia odporności, np. AIDS, stany po przeszczepach z immunosupresją.
• Nieodwracalne uzależnienie od alkoholu lub narkotyków.
• Zaburzenia psychiczne, które uniemożliwiają współpracę z lekarzem i przestrzeganie zaleceń pozabiegowych.

Przeciwwskazania względne:

• Brak odpowiedniej higieny jamy ustnej i niska motywacja do jej utrzymania.
• Palenie tytoniu, które istotnie zwiększa ryzyko niepowodzenia leczenia implantologicznego.
• Zgrzytanie zębami (bruksizm) – może prowadzić do przeciążeń implantów.
• Zanik kości w miejscach planowanego wszczepienia implantów – może wymagać uprzedniego przygotowania (np. augmentacji).
• Leczenie immunosupresyjne, np. u pacjentów po przeszczepach – wymaga współpracy z lekarzem prowadzącym.
• Cukrzyca w fazie wyrównanej, ale z okresowymi wahaniami glikemii.
• Przyjmowanie leków wpływających na metabolizm kości (np. bisfosfoniany doustne, inhibitory resorpcji kości).

W wielu przypadkach przeciwwskazania względne można zminimalizować lub całkowicie wyeliminować poprzez odpowiednie przygotowanie medyczne i higieniczne pacjenta.

Znaczenie diagnostyki przed zabiegiem

Przed zakwalifikowaniem do All-on-4 niezbędne jest przeprowadzenie szczegółowej diagnostyki, która pozwala ocenić ogólny stan zdrowia i warunki anatomiczne jamy ustnej. W jej skład wchodzą:

• badanie kliniczne i wywiad lekarski,
• pantomogram i tomografia CBCT, umożliwiające dokładną ocenę kości,
• badania krwi – m.in. morfologia, glikemia, czynniki krzepnięcia,
• konsultacje specjalistyczne, jeśli pacjent choruje przewlekle (np. diabetologa, kardiologa, onkologa).

Dzięki temu możliwe jest stworzenie indywidualnego planu leczenia i zminimalizowanie ryzyka powikłań.

Czy wiek jest przeciwwskazaniem do All-on-4?

Wiek nie stanowi przeciwwskazania do leczenia metodą All-on-4, o ile pacjent jest w ogólnie dobrym stanie zdrowia. U osób starszych częściej jednak występują choroby przewlekłe, które mogą wymagać dodatkowej diagnostyki lub dostosowania procedury zabiegowej. Kluczowe znaczenie ma stan kości oraz możliwość gojenia się tkanek po zabiegu, a nie metryka.

Jakie są alternatywy dla pacjentów, którzy nie kwalifikują się do All-on-4?

Jeśli pacjent nie kwalifikuje się do zabiegu All-on-4 z powodu przeciwwskazań, istnieją inne możliwości leczenia protetycznego i implantologicznego, takie jak:

• klasyczne protezy całkowite (akrylowe),
• implanty w większej liczbie (np. All-on-6) w przypadku dobrej jakości kości,
• mosty oparte na kilku implantach przy częściowym braku uzębienia,
• przygotowanie do leczenia implantologicznego poprzez zabiegi regeneracji kości i leczenie chorób ogólnych.

Każdy przypadek powinien być analizowany indywidualnie, z uwzględnieniem możliwości medycznych i oczekiwań pacjenta.

Kto podejmuje ostateczną decyzję o możliwości wykonania All-on-4?

Decyzję o zakwalifikowaniu do zabiegu podejmuje lekarz implantolog po przeprowadzeniu dokładnego wywiadu, badań diagnostycznych oraz konsultacji z innymi specjalistami, jeśli jest to konieczne. Leczenie metodą All-on-4 powinno być prowadzone w wyspecjalizowanych placówkach, posiadających doświadczenie w tego rodzaju procedurach i zaplecze diagnostyczne.

Kiedy All-on-4 nie będzie dobrym rozwiązaniem?

Choć protezy na implantach All-on-4 to technika, która zrewolucjonizowała leczenie bezzębia, nie jest rozwiązaniem dla każdego pacjenta. Istnieją sytuacje, w których ryzyko niepowodzenia leczenia przewyższa potencjalne korzyści. Są to m.in. niekontrolowane choroby ogólnoustrojowe, niski poziom higieny jamy ustnej, niewystarczająca ilość kości bez możliwości jej odbudowy oraz brak współpracy ze strony pacjenta. W takich przypadkach lekarz może zaproponować inne formy odbudowy protetycznej lub przygotowanie do zabiegu poprzez wcześniejsze leczenie i stabilizację ogólnego stanu zdrowia.

Jak podejść do decyzji o leczeniu metodą All-on-4?

Metoda All-on-4 to skuteczna i coraz bardziej popularna forma leczenia bezzębia, jednak jak każda procedura medyczna, wymaga indywidualnej oceny ryzyka. Istnieją przeciwwskazania, które mogą całkowicie wykluczyć możliwość leczenia, a także takie, które można zminimalizować odpowiednim przygotowaniem pacjenta.

Kluczowe znaczenie ma współpraca z doświadczonym lekarzem implantologiem, który przeprowadzi kompleksową diagnostykę, poinformuje o potencjalnych ryzykach i przedstawi możliwe alternatywy. Dzięki temu pacjent ma szansę podjąć świadomą decyzję o leczeniu i osiągnąć trwałe oraz satysfakcjonujące efekty protetyczne.